Blog o Ziemi Okrzemkowej

Jeśli do kwasu metakrzemowego H2SiO3 doda się jedną cząsteczkę wody, to przekształci go to w kwas ortokrzemowy H4SiO4. Proces ten ma miejsce w układzie pokarmowym zwierzęcia. Odnotowano, że krzem jest niezbędnym pierwiastkiem, który zapobiega deformacji szkieletu, układu kostnego, a także tkanki łącznej. Jest on szczególnie ważny u młodych osobników. Krzem gwarantuje efektywny wzrost oraz przyrost masy ciała u kurcząt oraz szczurów. Miot karmiony pożywieniem z dodatkiem krzemu rośnie szybciej, a także jest zdrowszy. Zwiększa się jego wydajność, co ma pozytywny wpływ na ekonomiczność produkcji w przypadku kurcząt.

Podczas formowania się kości ważny jest nie tylko wapń, fosfor oraz magnez, ale również krzem. W kształtujących się kościach stężenie wszystkich tych pierwiastków znajdowało się na podobnym poziomie. Warto również dodać, że wraz ze starzeniem się kości zmniejsza się stężenie krzemu. Jest to potwierdzeniem tego, że ten pierwiastek jest najbardziej istotny w początkowym stadium wzrostu tkanki kostnej. W przypadku młodych organizmów obecność krzemu w tkance łącznej, aorcie, tchawicy i ścięgnach jest kilkakrotnie większa (4-5 razy), niż w sercu, wątrobie, nerkach i mięśniach.

Podczas starzenia się organizmu zmniejsza się obecność pierwiastka w tkance łącznej, aorcie, tchawicy i ścięgnach, a w narządach (serce, wątroba, nerki) i mięśniach pozostaje na podobnym poziomie. Oznacza to, że starzenie się tkanki łącznej nie ma wpływu na zawartość krzemu w tych narządach, a organizm potrzebuje jego stałą ilość do prawidłowego funkcjonowania. W przypadku niedoboru tego pierwiastka w diecie drastycznie ulega zmniejszeniu jego udział w pierwszej kolejności w formowaniu się tkanki łącznej.

Biologicznie czynny krzem zwiększa również ilość kolagenu w tkankach łącznych. Wpływa on na ich wytrzymałość oraz elastyczność. Ma także swój udział w kształtowaniu się macierzy zewnątrzkomórkowej i płynu śródmiąższowego.