Zapotrzebowanie na krzem w formowaniu kości i chrząstki stawowej u kurcząt
W przeprowadzanych badaniach sprawdzano zapotrzebowanie na krzem w tworzeniu tkanki łącznej i chrząstki stawowej u kurcząt. Dowiedziono w nim między innymi, że krzem odgrywa istotną rolę nie tylko w ich tworzeniu, ale i budowie szkieletu w ogóle.
W tym celu od pierwszego dnia życia karmiono kogutki paszą bogatą w krzem. Po zabiciu ich w czwartym tygodniu i przebadaniu ich kości, okazało się, że miały one więcej chrząstki stawowej i wody niż miało to miejsce w przypadku osobników żywionych paszą ubogą w krzem. Dodatkowo badanie pogłębiono przy udziale elektroskopu elektronowego. W trakcie tak przeprowadzonego eksperymentu dowiedziono, że krzem obecny jest między innymi w aktywnych miejscach tworzenia wapnia w młodej kości. Odkrycie to dowodziłoby zależności, jaka występuje między krzemem i wapniem podczas formowania kości.
W trakcie badań wykazano, że współzależność krzemu i wapnia definitywnie wpływa na rozwój kości, ponieważ wzrost zawartości krzemu powoduje ich szybszą mineralizację. Wewnątrz rosnących kości u kurcząt można stwierdzić zarówno występowanie tego pierwiastka, jak i magnezu oraz fluoru.
W badaniu, które przeprowadzono w celu zbadania wpływu krzemu na wzrost i rozwój kurcząt, okazało się, że niedobór krzemu powoduje u nich nieprawidłowości w budowie szkieletu, chrząstki stawowej, a także tkanki łącznej grzebienia. Wykazano też, że niedobór krzemu wpływa na zawartość glikozoaminoglikanów w tkance łącznej. Niedobór krzemu może na przykład powodować zakotwiczenie się glikozoaminoglikanów w niewłaściwych rejonach tkanki.